Με το “αντίο” τους θα κλάψουμε, κυριολεκτικά..

Γράφει
ο Γιώργος Κουρτέσης..

   Δευτέρα
σήμερα.. Ξεκίνησε μια νέα αθλητική
εβδομάδα. Μια εβδομάδα που ελπίζω να
είναι λίγο.. καλύτερη! Μια εβδομάδα μόνο
με χαρές και όχι πίκρες.. Γιατί ο χαμένος
τελικός Κυπέλλου με την ΑΕΚ ήταν πίκρα,
γιατί η ήττα στο ΣΕΦ την Παρασκευή ήταν,
επίσης, πίκρα..
   Βέβαια,
χθες χαμογέλασα, χάρηκα! Τεράστια νίκη
μέσα στο ΟΑΚΑ για το 1-1. Δικαιώθηκε κάθε
φίλαθλος του Ολυμπιακού που πιστεύει
στην ομάδα του. Σε μια ομάδα που, ναι,
αξίζει να είναι πρωταθλήτρια Ελλάδας
ΚΑΙ φέτος. Είναι το φαβορί, καθώς κρατάει
και πάλι το πλεονέκτημα της έδρας στα
χέρια του.
   Αλλά
ας τα αφήσουμε αυτά καλύτερα.. Δεν έχουν
και τόση μεγάλη σημασία!
Πρωτάθλημα
έχουμε κάθε χρόνο αλλά κάτι θα μας
λείψει. Ποιός θέλει, άλλωστε, να τελειώσουν
οι παραστάσεις “Σπανούλη –
Διαμαντίδη“;
Σ’ έναν
, ακόμη, συγκλονιστικό τελικό
μετά τον πρώτο όλοι – θέλω να πιστεύω –
σκεφτόμαστε να μην τελειώσει αυτό. Ας
γίνουν και τα 5 παιχνίδια, ας το ζήσουμε
όσο πιο πολύ γίνεται! Τελειώνει και θα
κλάψουμε (στην κυριολεξία). Δεν μπορώ
να φανταστώ το ελληνικό μπάσκετ απ’ του
χρόνου και έπειτα.. Χωρίς τον Δημήτρη
Διαμαντίδη και σιγά σιγά και τον Βασίλη
Σπανούλη! Άραγε – χωρίς να μειώνω του
υπόλοιπους – θα υπάρξουν πάλι τέτοιοι
κολλοσοί; Είναι και οι δύο ότι καλύτερο
υπάρχει τα τελευταία 20 χρόνια στην
μπασκετική Ευρώπη. Άνθρωποι και αθλητές
και μετά καλαθοσφαιριστές.. Ταλέντο,
ικανότητα, ήθος και χαρακτήρας (και όχι
μόνο εννοείται) ο.. καλύτερος συνδυασμός!
   Όπως
δείχνει και η εικόνα που έφτιαξα παρακάτω, είναι
σαν ένα ζευγάρι παπούτσια που φοράει
το άθλημα στην Ελλάδα. Ένα ζευγάρι, όμως,
που το ένα παπούτσι από το άλλο έχουν
άλλο χρώμα.. Είναι όμως παπούτσια και
τα δύο και αν βγεί το ένα από το πόδι
τότε.. καταλαβαίνετε! Δεν θα προχωράει
κανονικά.. Κάτι θα του λείπει, κάτι θα
το εμποδίζει να περπατήσει όπως πριν,
μέχρι να βρεθεί καινούργιο. Ίσως είναι
καλύτερο, δεν το αποκλείω..

Υ.Γ.1
Θα λέμε στα εγγόνια μας ότι ζήσαμε την
εποχή “Σπανούλη – Διαμαντίδη”, όπως
έλεγαν και οι μεγαλύτεροι σε εμάς για
τον τεράστιο Γκάλη!
Υ.Γ.2
Εννοείται, δεν ξεχνάω τους υπόλοιπους
Έλληνες μπασκετμπολίστες.. Το ελληνικό
μπάσκετ είναι κόσμημα για τη χώρα μας!
Απλά, αυτό είναι ένα αφιέρωμα για αυτούς
τους δύο.



Υ.Γ.3 Αυτά τα λίγα γιατί σε τέτοιες περιπτώσεις δεν χρειάζονται πολλά λόγια.. Είναι περιττά!
Exit mobile version