Το τέλος ενός υπέροχου ταξιδιού είναι η αρχή για το επόμενο!

Η νέα φετινή Ευρωλίγκα τελείωσε την περασμένη Κυριακή, με τον Ολυμπιακό να μην καταφέρνει να κατακτήσει το τέταρτο ευρωπαϊκό του τρόπαιο αλλά ωστόσο να έχει μια γεμάτη σεζόν παίζοντας 37 συνολικά παιχνίδια έχοντας 23 νίκες και  μόλις 14 ήττες. Η φετινή σεζόν στην Ευρώπη σίγουρα μόνο επιτυχημένη μπορεί να χαρακτηριστεί αφού η ομάδα του Πειραιά τερμάτισε 3η στην κανονική περίοδο, πέρασε το εμπόδιο της Εφές στα playoffs και απέκλεισε την ΤΣΣΚΑ πηγαίνοντας στον τελικό τον οποίο και έχασε από την Φενέρ. Όμως ας τα πάρουμε από αρχή, ξεκινώντας από το πρώτο έως και το τελευταίο παιχνίδι του θρύλου φέτος.

Η πρώτη αγωνιστική προϋπέθετε ταξίδι στην Ισπανία και συγκεκριμένα στην Μαδρίτη όπου οι ερυθρόλευκοι θα αντιμετώπιζαν την Ρεάλ στο γήπεδο που έχασαν το ευρωπαϊκό το 2015. Η εμφάνιση της ελληνικής ομάδας ήταν πολύ καλή αλλά στην τρίτη περίοδο η απόδοση της έπεσε με αποτέλεσμα τελικά να ηττηθεί με 83-65, σκόρ το οποίο βέβαια δεν αντιπροσώπευε σε καμία περίπτωση την εικόνα του αγώνα.

Στην συνέχεια ακολούθησαν τρείς απόλυτα νικηφόρες εβδομάδες αφού σε δεύτερη, τρίτη και τέταρτη αγωνιστική ο Ολυμπιακός μέτρησε ισάριθμες νίκες. Τη δεύτερη και τρίτη αγωνιστική οι Πειραιώτες υποδέχτηκαν τις Εφές και Αρμάνι αντίστοιχα παίρνοντας και τις δύο φορές την νίκη με 90-65 και 91-81 δείχνοντας πολύ καλό αγωνιστικό πρόσωπο. Όπως και στη πρώτη έτσι και στη τέταρτη αγωνιστική ημέρα η ομάδα του Σφαιρόπουλου ταξίδεψε στην ιβηρική χερσόνησο αλλά αυτή τη φορά προς την χώρα των Βάσκων όπου ήρθε αντιμέτωπη με τη Μπασκόνια. Η τρομερή αποτελεσματικότητα τόσο στα δίποντα όσο και στα σουτ τριών πόντων έφερε στον Ολυμπιακό μια μεγάλη νίκη με 90-95 ανεβάζοντας τον στην δεύτερη θέση της κατάταξης.

Η επιστροφή στο ΣΕΦ με αντίπαλο την ΤΣΣΚΑ αλλά και η φαινομενικά εύκολη αποστολή στην Τουρκία απέναντι στην Γαλατασαράι έκρυβε πολλούς κινδύνους οι οποίοι βγήκαν τελικά στην επιφάνεια υποχρεώνοντας τον Ολυμπιακό σε δύο συνεχόμενες ήττες φέρνοντας γκρίνια στο λιμάνι για πρώτη φορά στη χρονιά. Όμως η πίστη στην ομάδα επανήρθε ταχύτατα καθώς τις δύο επόμενες αγωνιστικές ήρθαν  δύο νίκες διορθώνοντας τα προηγούμενα κακά αποτελέσματα. Η πρώτη και σχετικά εύκολη ήρθε απέναντι στην Μπαρτσελόνα με 59-52 με τους οπαδούς των ερυθρόλευκων να προετοιμάζονται για την απόδραση από το ΟΑΚΑ. Αυτή όντως ήρθε αφού το ευρωπαϊκό ντέρμπι των αιωνίων βάφτηκε κόκκινο χάρις το νικητήριο καλάθι και φάουλ του Γιώργου Πρίντεζη ο οποίος έγραψε και το τελικό 77-79.

Τα χαμόγελα στο Πειραιά δεν κράτησαν για πολύ αφού την αμέσως επόμενη εβδομάδα ο θρύλος δέχεται ένα γερό χτύπημα από την Μακάμπι με 73-80 μέσα στο ΣΕΦ δημιουργώντας και πάλι σύννεφα ανησυχείας στις τάξεις των ερυθρόλευκων οπαδών. Η μπόρα κόπιασε και πάλι γρήγορα αφού το συγκρότημα του Γιάννη Σφαιρόπουλου απάντησε με τέσσερις συνεχόμενες νίκες απέναντι σε Νταρουσάφακα, Ούνικς, Ζαλγκίρις και Ερυθρό αστέρα δείχνοντας από τι μέταλο είναι πραγματικά φτιαγμένη.

Οι επόμενες πέντε αγωνιστικές είχαν ακριβώς τον ίδιο απολογισμό αφότου ο Ολυμπιακός έχασε το παιχνίδι στην Γερμανία με αντίπαλο τη Μπάμπεργκ (82-68) αλλά κέρδισε τα τέσσερα που ακολούθησαν απέναντι σε Φενέρ (71-62), Παναθηναϊκό (77-69), Μπαρτσελόνα ( 67-69) και Μπασκόνια (92-62).

Γενικά η όλη φετινή πορεία της ελληνικής ομάδας ήταν σταθερή με περίπου μία ήττα ανά τρία παιχνίδια πράγμα το οποίο την έφερε τελικά και στην τρίτη θέση. Έτσι λοιπόν μετά από τις τέσσερις σερί νίκες ήρθε άλλη μια κακή ήττα, αυτή φορά από την Αρμάνι στην Ιταλία με 99-83 ( αυτό ήταν και το χειρότερο αμυντικά παιχνίδι των ερυθρόλευκων αφού δέχτηκαν 99 πόντους). Η συνέχεια και πάλι ίδια. Άλλες τρεις νίκες και πάλι στην σειρά αυτή φορά απέναντι σε Μπάμπεργκ (83-77), Ούνικς (75-90) και Ζαλγκίρις (73-64). Πλέον ο στόχος του Ολυμπιακού να πάρει το πλεονέκτημα έδρας ήταν πολύ κοντά.

Γρήγορα γρήγορα φτάσαμε στην 23 αγωνιστική όπου σιγά τα πράγματα αρχίζουν και γίνονται ποίο ξεκάθαρα όσο αναφορά τις οκτώ πρώτες θέσεις και τις τέσσερις πρώτες όπου φιγουράρει και ο Ολυμπιακός. Εφτά αγώνες πριν το τέλος η ομάδα αναχωρεί με προορισμό την Κωνσταντινούπολη για να αντιμετωπίσει την Φενέρ την ομάδα που θα αντιμετωπίσει και στο τελικό της διοργάνωσης. Παρόλο την ήττα όλοι στον σύλλογο ήταν ευτυχισμένοι αφού η ομάδα έπαιξε πολύ καλά χάνοντας στις λεπτομέρειες. Η τελική εξασφάλιση του πλεονεκτήματος της έδρας ήρθε χάρις τις νίκες σε Ισραήλ με αντίπαλο την Μακάμπι (71-82) και σε Πειραιά απέναντι στην Νταρουσάφακα (81-73).

Από εκεί και πέρα η ομάδα χαλάρωσε αποθηκεύοντας ενέργεια για την δύσκολη και απαιτητική συνέχεια των playoffs και του final four. Στα τελευταία 5 παιχνίδια οι ερυθρόλευκοι είχαν μία μόλις νίκη( στην Σερβία με τον Ερυθρό αστέρα)και τέσσερις ήττες απέναντι σε Γαλατασαράι(71-80), Ρεάλ (73-79), Εφές (77-69) και ΤΣΣΚΑ (99-86). Τελική θέση στην κανονική περίοδο για τον Ολυμπιακό ήταν η 3η έχοντας σε συνολικά 30 παιχνίδια 19 νίκες και 11 ήττες. Χαρακτηριστικό ήταν ότι η Πειραιώτες ήταν η ομάδα με τις περισσότερες εκτός έδρας νίκες (8). Ο παίκτης με τα περισσότερα λεπτά συμμετοχής στην κανονική διάρκεια ήταν ο Βαγγέλης Μάντζαρης με 705:32 και 23:31 μέσω όρο ανά παιχνίδι ενώ πρώτος σκόρερ ήταν ο Βασίλης Σπανούλης με 308 πόντους και 11.8 μέσο όρο.

Ο θρύλος ως τρίτος με πλεονέκτημα έδρας κλήθηκε να αντιμετωπίσει την Εφές που τερμάτισε 6η. Πολλοί έλεγαν για “σκούπα” αλλά διαψεύστηκαν αφού η ιστορία επαναλαμβάνεται και επαναλήφθηκε και φέτος καθώς ο Ολυμπιακός επικράτησε με 3-2 στην σειρά όπως ακριβώς και το 2013. Στο πρώτο παιχνίδι οι γηπεδούχοι επικράτησαν εύκολα με 87-72 παίζοντας εξαιρετικά καλό μπάσκετ δείχνοντας ότι ίσως θα έχουν μία εύκολη σειρά. Όμως στο δεύτερο παιχνίδι την πάτησαν κυριολεκτικά αφού η Εφές παρουσίασε ένα τελείως διαφορετικό πρόσωπο σε σχέση με το πρώτο παιχνίδι και επιβλήθηκε του Ολυμπιακού με 71-73 κάνοντας το 1-1 στη σειρά και παίρνοντας το πλεονέκτημα έδρας στα χέρια τους. Πλέον οι ρόλοι αντιστράφηκαν με τον Ολυμπιακό να ταξιδεύει στην Κωνσταντινούπολη για να πάρει έστω ένα από τα δύο παιχνίδια και να ξαναφέρει τη σειρά στον Πειραιά. Η πρώτη μάχη έληξε και πάλι υπέρ του γηπεδούχου δηλαδή της Εφές με 64-60. Το τέταρτο και καθοριστικότερο παιχνίδι έληξε υπέρ του συγκροτήματος του Ολυμπιακού με 72-64 οδηγώντας και πάλι τη σειρά στην Αθήνα και τον Πειραιά όπου θα γίνει και το πέμπτο και τελευταίο παιχνίδι που θα κρίνει ποια ομάδα θα περάσει στο Final Four της Κωνσταντινούπολης. Και αυτή ήταν η ομάδα του Πειραιά αφού πραγματοποίησε ένα πολύ ώριμο και μεστό παιχνίδι ξεπερνώντας εύκολα την αντίσταση της Εφές με 87-78. Αυτή ήταν και η σειρά που τελείωσε τελευταία με τους ημιτελικούς να είναι πλέον γνωστοί, Ολυμπιακός εναντίον ΤΣΣΚΑ και Ρεάλ εναντίον Φενέρ.

Η μεγάλη ώρα έφτασε με τον Ολυμπιακό να βρίσκεται στο Final Four της Κωνσταντινούπολης, στη πόλη στην οποία έκανε τη μεγαλύτερη ανατροπή στην ιστορία της Ευρωλίγκας απέναντι στην αντίπαλο του στα ημιτελικά. Οι Ρώσοι δεν είχαν κερδίσει ποτέ τον Ολυμπιακό σε Final Four και δεν θα το κάνουν και φέτος αφού οι ερυθρόλευκοι ήταν αυτοί που έφυγαν με το κεφάλι ψηλά κάνοντας ακόμα μία μεγάλη ανατροπή και κερδίζοντας με 78-82 τον ημιτελικό παίρνοντας το εισιτήριο για τον μεγάλο τελικό.  Στον τελικό λοιπόν βρήκε απέναντί του τη Φενέρ αλλά και 14.000 υποστηρικτές της οι οποίοι δυσκόλευαν κατά πολύ την προσπάθεια των Ελλήνων. Τελικά ο Ολυμπιακός ώντας πολύ κουρασμένος από τις μεγάλες υπερβάσεις την φετινή σεζόν ηττήθηκε με 80-64 και έδωσε το πρώτο ευρωπαϊκό σε τουρκική ομάδα.

Όμως ένας χαμένος τίτλος δεν φέρνει το τέλος αυτής της προσπάθειας αφού ας μην ξεχνάμε ότι έγινε άλλη μια υπέρβαση από αυτή την ομάδα η οποία έχει μπροστά της κατά πάσα πιθανότητα και εκτός συγκλονιστικού τους τελικούς του πρωταθλήματος με αντίπαλο τον Παναθηναϊκό. 

Exit mobile version