Το Legend_Stories7 κάνει αναδρομή στους «Κέρβερους» της ερυθρόλευκης εστίας!
Ο Ζοζέ Σα επανήλθε, έπειτα από το πρόβλημα τραυματισμού που τον ταλαιπώρησε, κάτω από τα γκολπόστ του Ολυμπιακού, καταφέρνοντας να διατηρήσει το μηδέν στο ξεκίνημα της νέας περιόδου σε Ελλάδα και Ευρώπη .Το Legend_Stories7 θυμάται τους κορυφαίους προκατόχους του σπουδαίου διεθνή Πορτογάλου, στη νευραλγική θέση του τερματοφύλακα των ερυθρολεύκων.
Οι πρώτοι «φύλακες-άγγελοι»
Πρώτος τερματοφύλακας των ερυθρολεύκων υπήρξε το ιδρυτικό στέλεχος του Συνδέσμου Κώστας Κλειδουχάκης, με τον οποίο ο Ολυμπιακός κατέκτησε τα παρθενικά πειραϊκά Πρωταθλήματά του, προτού τον διαδεχτεί σταδιακά ο θρυλικός Αχιλλέας Γραμματικόπουλος, ο οποίος αποτέλεσε πρωταγωνιστική μορφή της ομάδας-μύθου της δεκαετίας τους ’30, που έστεψε τον Ολυμπιακό με τα πρώτα του πανελλήνια στέμματα. Το πέρας του δεύτερου Μεγάλου Πολέμου θα βρει την εστία του Ολυμπιακού να υπερασπίζεται από τον αείμνηστο Αριστείδη Λούβαρη, ο οποίος μέχρι και το 1949 συνεισφέρει στην κατάκτηση δύο Πρωταθλημάτων, καθώς και του πρώτου Κυπέλλου στην ιστορία της ομάδας, αυτό του 1947.
Οι «Κέρβεροι» της χρυσής γενιάς
Κατά την ένδοξη για τον Ολυμπιακό δεκαετία του ’50 τρεις σπουδαίοι τερματοφύλακες διακρίθηκαν κάτω από τα γκολπόστ της ομάδας-θρύλου των έξι διαδοχικών Πρωταθλημάτων. Ο Στέλιος Κουρουκλάτος και ο πρώην αστέρας του Ηρακλή Κώστας Καραπατής υπήρξαν κατά τη διάρκεια της δεκαετίας εμβληματικές μορφές του Συνδέσμου, αυτός που όμως ξεχώρισε ανάμεσά τους ακούει στο όνομα Σάββας Θεοδωρίδης. Ο Θεοδωρίδης φόρεσε τη φανέλα του Ολυμπιακού το 1953, όταν οι Πειραιώτες άρπαξαν τον ταλαντούχο πορτιέρο της ΑΕ Αμπελοκήπων μέσα από τα χέρια του Παναθηναϊκού και τίμησε τα ερυθρόλευκα μέχρι το 1962, όταν και αποσύρθηκε σε ηλικία μόλις 27 ετών για να επικεντρωθεί στις σπουδές του, έχοντας βιώσει και πρωταγωνιστήσει σε ορισμένες από τις κορυφαίες στιγμές στην ιστορία της ομάδας.
Η δεκαετία του ’60
Κατά τη δεκαετία του 1960 δύο τερματοφύλακες του Ολυμπιακού κέρδισαν το θαυμασμό της φίλαθλης γνώμης. Ο Στάθης Τσανακτσής αγωνίστηκε κάτω από τα τα δοκάρια της ομάδας από το 1959 έως το 1964 και επί των ημερών του οι Πειραιώτες κατέκτησαν το βαρύτιμο Βαλκανικό Κύπελλο του 1963 στην Κωνσταντινούπολη, ενώ ο Γιάννης Φρονιμίδης υπερασπίστηκε την εστία του Ολυμπιακού τη διετία 1965-67, αποτελώντας τον «Κέρβερο» της περίφημης ομάδας του Μπούκοβι. Ο εξαιρετικός διεθνής Έλληνας πορτιέρο κατέκτησε στον Πειραιά δύο διαδοχικά Πρωταθλήματα, τα πρώτα του Συνδέσμου από την εγκαθίδρυση της Α’ Εθνικής, επιλέγοντας να αποσυρθεί από την ενεργό δράση στο απόγειο της καριέρας του, το καλοκαίρι του 1967, σε ηλικία μόλις 30 ετών.
Το «Λιοντάρι του Θρύλου»
Ο ενδεχομένως κορυφαίος τερματοφύλακας στα χρονικά του ελληνικού ποδοσφαίρου, ο Παναγιώτης Κελεσίδης, αποτελεί μία από τις πλέον θρυλικές μορφές στην ιστορία του Ολυμπιακού. Το «Λιοντάρι του Θρύλου» έπιασε λιμάνι το 1972, προερχόμενος από τον Πανσερραϊκό και για τα επόμενα χρόνια αποτέλεσε τον “Κέρβερο” της ερυθρόλευκης εστίας, από κοινού με τον επίσης εξαιρετικό Λευτέρη Πουπάκη, όντας σύμβολο λατρείας για τους φίλους της ομάδας και κομβική μονάδα του μυθικού συνόλου του Νίκου Γουλανδρή και του Λάκη Πετρόπουλου, ξεχωρίζοντας για τα εντυπωσιακά αντανακλαστικά του, ωστόσο στάθηκε ιδιαίτερα άτυχος, αποχωρώντας το 1980 από τον Πειραιά ελέω ενός σοβαρού τραυματισμού στο γόνατο, που είχε ως αποτέλεσμα λίγα μόλις χρόνια αργότερα να θέσει πρόωρα τέλος στην καριέρα του, έχοντας προηγουμένως κατακτήσει τρία Πρωταθλήματα και δύο Κύπελλα Ελλάδας.
Ο Σαργκάνης και ο Αρβανίτης
Στο κλειστό κλαμπ των κορυφαίων Ελλήνων τερματοφυλάκων όλων των εποχών εξέχουσα θέση φέρει δίχως αμφισβήτηση ο Νίκος Σαργκάνης. Ο σπουδαίος διεθνής πορτιέρο αγωνίστηκε με τα ερυθρόλευκα την πενταετία 1980-85, γνωρίζοντας την καταξίωση και την αγάπη του κόσμου χάρη στο σπάνιο ταλέντο του, κατακτώντας στο λιμάνι τρία διαδοχικά Πρωταθλήματα και ένα Κύπελλο Ελλάδας, ωστόσο η μετακίνηση του «Φάντομ» στον Παναθηναϊκό το καλοκαίρι του 1985 και η μετέπειτα στάση έναντι της πρώην ομάδας του, τον κατέστησαν αιρετική μορφή της ερυθρόλευκης ιστορίας. Κατά τις περιόδους 1978-82 και 1985-87 ο Ολυμπιακός βρήκε ακόμα έναν εξαιρετικό τερματοφύλακα στο πρόσωπο του Χρήστου Αρβανίτη, με τον «Αίλουρο» των Πειραιωτών να συνεισφέρει στην κατάκτηση τεσσάρων Πρωταθλημάτων, ενός Κυπέλλου και ενός Σούπερ Καπ Ελλάδας.
Από τον «Έλε» στον Νικοπολίδη
Ο Δημήτρης Ελευθερόπουλος υπήρξε αθλητής προερχόμενος απ’ τα σπλάχνα του Συνδέσμου και ένας από τους πιο ταλαντούχους τερματοφύλακες στο ευρωπαϊκό στερέωμα κατά το απόγειο της ποδοσφαιρικής του δόξας. Ο «Έλε» προωθήθηκε στην πρώτη ομάδα των Πειραιωτών το 1994 και έπειτα από ένα σύντομο δανεισμό στην Προοδευτική, λαμβάνει το χρίσμα του βασικού πορτιέρο του Ολυμπιακού κατά τη σεζόν-ορόσημο 1996-97, αποτελώντας τον «φύλακα-άγγελο» της ομάδας που κατέκτησε επτά διαδοχικά Πρωταθλήματα και ένα Κύπελλο Ελλάδας, με αποκορύφωμα της παρουσίας του την εξαιρετική του απόδοση κατά τη σεζόν 1998-99, όπου υπήρξε πρωτεργάτης της πορείας του Ολυμπιακού έως τις 8 κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης. Η θητεία του Ελευθερόπουλου στο λιμάνι έληξε άδοξα τον Ιανουάριο του 2004, με τον διεθνή τερματοφύλακα να δοκιμάζει την τύχη του στην Ιταλία, αγωνιζόμενος μεταξύ άλλων σε Μίλαν και Ρόμα, με τη σχέση του με την ερυθρόλευκη κερκίδα να έχει κυμανθεί μεταξύ λατρείας και σκληρής κριτικής, έχοντας στιγματιστεί και εξαιτίας ορισμένων ατυχών ευρωπαϊκών αποτελεσμάτων.
Ο Αντώνης Νικοπολίδης αποτελεί τον πλέον επιτυχημένο Έλληνα τερματοφύλακα στα χρονικά του ελληνικού ποδοσφαίρου και φυσικά θρυλική μορφή της ερυθρόλευκης ιστορίας. Ο πρωταθλητής Ευρώπης με τα εθνικά χρώματα στο έπος της Πορτογαλίας και μέχρι πρότινος αρχηγός του Παναθηναϊκού, έπιασε λιμάνι το καλοκαίρι του 2004 σε ηλικία 33 ετών, προκαλώντας θύελλα αντιδράσεων, κατορθώνοντας μέχρι και το 2011 να προσδώσει εμπειρία και σιγουριά στα γκολπόστ του Ολυμπιακού, όντας κομβικός στην κατάκτηση έξι Πρωταθλημάτων, τεσσάρων Κυπέλλων και ενός Σούπερ Καπ Ελλάδας, αλλά και πρωταγωνιστής σε ορισμένες αλησμόνητες ευρωπαϊκές βραδιές των Πειραιωτών.
Ο Ρομπέρτο και οι ξένοι που άφησαν το στίγμα τους
Κατά τα χρόνια της καθοδήγησης της ομάδας από τον Βαγγέλη Μαρινάκη, σπουδαίοι ξένοι τερματοφύλακες αγωνίστηκαν με τη φανέλα του Ολυμπιακού. Μεταξύ των κορυφαίων συμπεριλαμβάνονται οι Ρόι Κάρολ, Σίλβιο Προτό, όπως φυσικά και ο Ζοζέ Σα, αυτός που όμως απέκτησε μεγαλύτερη απήχηση στην κερκίδα ακούει στο όνομα του Ρομπέρτο. Ο Ισπανός κατέφτασε στο λιμάνι ως δανεικός από την Ατλέτικο Μαδρίτης το καλοκαίρι του 2013, δίχως να προκαλέσει ιδιαίτερη αίσθηση, όμως κατόρθωσε σχεδόν άμεσα να καθιερωθεί, εξελισσόμενος σε πορτιέρο παγκόσμιας κλάσης, χάρη στα εξαιρετικά του αντανακλαστικά, με κορωνίδα της παρουσίας του ορισμένες μυθικές εμφανίσεις στο Τσάμπιονς Λιγκ. Ο Ρομπέρτο αποκτήθηκε με κανονική μεταγραφή από τους Πειραιώτες το 2014 και τίμησε τα ερυθρόλευκα μέχρι και το 2016, φορώντας το περιβραχιόνιο του αρχηγού και γνωρίζοντας τη λατρεία του κόσμου, κατακτώντας τρία Πρωταθλήματα και ένα Κύπελλο Ελλάδας, προτού επιστρέψει στην πατρίδα του για λογαριασμό της Εσπανιόλ.
Για περισσότερες «θρυλικές ιστορίες» ακολουθήστε το legend_stories7 στο Instagram, κάνοντας «κλικ» στον παρακάτω σύνδεσμο: legend_stories7!
