– Άλλο ένα ιστορικό βράδυ για τον Ολυμπιακό που στην πιο σκληρή και δίκαιη Euroleague από καταβολής της διοργάνωσης παίρνει το τελευταίο κατά σειρά εισητήριο για την Πόλη του. Όπως είχα γράψει και στο τελευταίο κείμενο λίγα λεπτά μετά το τέλος της φοβερής νίκης μέσα στην έδρα της Εφες, δεν είναι ώρα για τεχνικές αναλύσεις. Είπαμε πως αυτά τα μάτς κατά 80% τα κατακτά το πάθος ο τσαμπουκάς η καρδιά η ψυχή το μέταλλο της ομάδας.
– Η Εφες που κατά γενική ομολογία έκανε μία πολύ καλή σειρά αγώνων για να ολοκληρώσει την …ζημιά της, έπρεπε να περάσει απ τη γη των κολασμένων… Είχα την τύχη να είμαι μέσα στο γήπεδο μας και στα 3 ματς της σειράς. Αυτό που ζήσαμε πριν λίγες ώρες δύσκολα να αποτυπωθεί με λέξεις. Απίστευτη επαφή κόσμου και ομάδας. Είχα πει πως το ματς δεν θα είναι εύκολο. Μπαλά μπάλα έπρεπε να πάμε και άμυνα άμυνα. Όλοι μαζί και οι 12.000( είμαστάν κάτι παραπάνω αλλά μην τα λέμε γιατί μας …βλέπουν).Έτσι ακριβώς έγινε.Απίστευτος κόσμος. Το ένιωθες απ όλο το γήπεδο σε κάθε επίθεση της Τουρκικής ομάδας “το πάμε να βγάλουμε την άμυνα”. Μέχρι και ο κόουτς Σφαιρόπουλους σε μια άμυνα στην τρίτη περίοδο που είχαμε εμείς το ρυθμό του ματς γύρισε προς το κόσμο πίσω και κούνησε τα χέρια σα να λέει “κάντε τους την ζωή κόλαση”.
Στο τρίποντο του Πρίντεζη που ουσιαστικά έδωσε την χαριστική βολή στην ομάδα του Περάσοβιτς το ΣΕΦ πήγε κάνα 2 μέτρα προς την θάλασσα…
– Εκτός του εκπληκτικού για άλλο ένα ματς Σπανούλη όλοι όσοι μπήκαν έδωσαν από κάτι .ΟΜΆΔΑ πάνω απ ολα. Τρομακτικός Παπανικολάου στην άμυνα. Λίγο ακόμα και θα τους δάγκωνε. Παπαπέτρου πολύ καλός στην άμυνα αλλά έβαλε 2 τρίποντα που μέτρησαν για 5νταποντα
μπορεί και παραπάνω. Βόμβες πραγματικές μαζί με το φε’ι’ντ αγουε’ι’ σουτ σε νεκρό χρόνο. Μάντζαρης…ατελείωτη δουλειά στην άμυνα πάνω σε Ερτελ και Γκρα’ι’τζερ. Τους χάλασε το μυαλό σε πολλά σημεία. Τους κούρασε και έκοψε σημαντικά την επαφή με τους ψηλούς τούς. Ο Πρίντεζης που μοιάζει να παίζει με το λαμπάκι του καυσίμου από την αρχή της σειράς, εκεί που έπρεπε επιθετικά δήλωσε παρών αλλά και πίσω έδωσε πολλές μάχες. Ο Μιλουτίνοφ ξεπέρασε το χτύπημα που τον δυσκόλεψε την προηγούμενη εβδομάδα και έδωσε πολύτιμες λύσεις. Ο Γίανκ μπήκε μέσα με την τρέλα του και το πάθος του και έσπρωξε την ομάδα στον χρόνο που του έδωσε ο κοουτς.
Το ίδιο και ο Μπιρτς πολύ θετικός με πόντους μπροστά και αερομαχίες πίσω. Ο Αγραβάνης επίσης ώριμο ματς με πολύ ξύλο στην άμυνα ριμπάουντ και ανάσες στον σκασμένο Γιώργο.Ο Γκρίν πάλεψε όσο μπορούσε στην άμυνα και έδωσε πόντους χρυσάφι στην επίθεση. Ο Γουότερς όσο έπαιξε έδωσε ανάσες σε Μάντζαρη και Σπανούλη.
Είπαμε… ΟΜΆΔΑ.
– 10 φάιναλ φορ μάγκες… καλα να είμαστε.
Είχαμε κλείσει το τελευταίο κείμενό μας λέγοντας πως αυτή η ομάδα αξίζει και πρέπει να είναι στο φαιναλ φορ. ΑΞΊΖΕΙ για την πολύ καλή κανονική διάρκεια που έκανε μέσα από κόπο και ιδρώτα και ΠΡΕΠΕΙ για την Ιωάννα…
Ένα τεράστιο μπράβο σε όλους. Πάνω απ όλα ομάδα – οικογένεια.
Θα πούμε πολλά για το φάιναλ φορ τις επόμενες ημέρες.
-Στην Πόλη απόψε ένα δροσερό αεράκι θερίζει τη νυχτία…
Με την σειρά μας θα αφιερώσουμε αυτό το κείμενο, συνοδεία ενός αγαπημένου τραγουδιού, στην μνήμη της Ιωάννας… που συνέβαλε τα μέγιστα στο να κρατηθεί όρθιο, σε δύσκολες στιγμές, αυτό το οικοδόμημα που λέγεται μπασκετικός Ολυμπιακός. Τέτοιες νύχτες σίγουρα θα την κάνουν να χαμογελάει από εκεί ψηλά.Δικαιωμένη…
