Uncategorized

Τί να πω για τον Σπανούλη;

   Τις
τελευταίες ώρες διαβάζω και διαβάζω
διάφορα για τον Βασίλη Σπανούλη στα
Social Media και
προσπαθώ να καταλάβω αν υπάρχει κοντή
μνήμη, γνωστή και ως μνήμη χρυσόψαρου,
ή αν απλά θέλουμε να κάνουμε κακό στην
ομάδα μας εμείς οι ίδιοι..

   Το
μπάσκετ για κάποιους, ίσως, εμφανίστηκε
από το 2011 και μετά, μην πω καλύτερα απ
το 2012 όταν πήραμε την Eυρωλίγκα.
Όχι κύριοι, ο Ολυμπιακός υπήρχε και πρίν
και τα χρόνια ήταν πολύ δύσκολα. Είχα
τη τύχη να ζήσω την πρώτη Euroleague
που κατακτήσαμε το 1997. Έκανα υπομονή
15 ολόκληρα χρόνια για να μας ξαναδώ στο
υψηλότερο σκαλί του βάθρου της Ευρώπης
αλλά και της Ελλάδος. Όταν το καλοκαίρι
του 2010 στην ομάδα μας ήρθε ο Σπανούλης,
τότε ένιωσα ότι κάτι καλό πάει να γίνει..
Και δικαιώθηκα! Τα 5 χρόνια που ο Βασίλης
βρέθηκε στην ομάδα μας κατάφερε (όσον
αφορά την Euroleague) να μας
οδηγήσει σε τρεις τελικούς. Ο Βασίλης
ήταν αυτός που το 2012 στον τελικό της
Κωνσταντινούπολης πήρε τη μπάλα στα
χέρια του, την “κατέβασε” όπως λέμε,
διείσδυσε στην αντίπαλη άμυνα (ΤΣΣΚΑ)
και αφού τράβηξε όλη την άμυνα πάνω του
πάσαρε στον “Άγιο Γεώργιο Πρίντεζη”
και αυτός την έστειλε στο καλάθι και
εμάς στα ουράνια.

   Ένα
χρόνο μετά ο Βασίλης, ναι αυτός, ήταν
που με τα συνεχόμενα τρίποντά του
κατόρθωσε να μας χαρίσει τη μεγάλη νίκη
και την “εκατοστάρα” κόντρα στη Ρεάλ
Μαδρίτης, στον τελικό του Λονδίνου το
2013. Και στα δύο αυτά Final-4
ο Σπανούλης βγήκε MVP.

   Το
2015 ο Βασίλης πάλι με καθοριστικό τρίποντο
μας έστειλε στον τελικό για τρίτη φορα
στα πέντε χρόνια που βρέθηκε στο λιμάνι
ασχέτως αν στον τελικό δεν τα καταφέραμε.

   Θα μου πεις καλά ο Σπανούλης μόνος του
τα κατάφερε όλα αυτά; Δεν είχε συμπαίκτες;
Και βέβαια είχε και ισάξιους συμπαίκτες,
μάλιστα. Όπως όμως στις χαρές θα πρέπει
να μιλάμε για ομαδική δουλειά, έτσι και
στις λύπες και στις ήττες θα πρέπει να
υπάρχει συλλογική ευθύνη, και όχι να
πέφτουμε πάνω στον ΑΝΘΡΩΠΟ Σπανούλη να
τον φάμε. Τότε μόνο κακό κάνουμε.. Μην
ξεχνάμε ότι στα τελευταία πιο κρίσιμα
δευτερόλεπτα η μπάλα πηγαίνει πάντα
στον αρχηγό να την ‘’κατεβάσει’’ και
να ντριπλάρει, να πασάρει ή να σκοράρει.
Ε ναι, τότε υπάρχει και το περιθώριο του
λάθους που μπορεί να στοιχίσει. Από τις
εκατό φορές, κάποιες δεν θα τις καταφέρουμε
ή ατομικά ο Βασίλης δεν θα τα καταφέρει.
Αφήστε τους Αγγελόπουλους που καλώς ή
κακώς ξέρουν πολύ καλά τι κάνουν, να
αποφασίσουν αν και τι πρέπει να γίνει!

Υ.Γ.1
Εμπιστοσύνη, και μόνο, σε αυτήν την ομάδα
που μας έχει προσφέρει τόσες χαρές..


Υ.Γ.2
Τελευταίο πρωτάθλημα στην “προ-Σπανούλη”
εποχή, το 1997. Με τον Βασίλη, σε μια
πενταετία, 2 πρωταθλήματα!


Υ.Γ.3 Τελευταίο Ευρωπαϊκό στην “προ-Σπανούλη”
εποχή, το 1997. Με το Βασίλη, κατακτήσεις
το 2012, 2013 και ένας χαμένος τελικός το
2015!


Υ.Γ.4
Από το 2006 έως το 2015 ο Ολυμπιακός έχει 10
συνεχόμενες παρουσίες στους 8 του θεσμού
της Euroleague. Nομίζω
δικαιούμαστε και μια αποτυχία. Όλες οι
ομάδες, άλλωστε, τα περνάνε αυτά..


Υ.Γ.5
Με το τέλος της σεζόν βλέπουμε και
κρίνουμε τα πάντα. Στο τέλος πάντα
κάνουμε ταμείο. Μην το ξεχνάμε αυτό
άλλωστε..


Υ.Γ.6
Στα εύκολα είμαστε Ολυμπιακοί στα
δύσκολα Θρύλοι!
Του
Mr. RedPen24..

Σχετικά άρθρα

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Back to top button

Adblock Detected

Για να επισκεφτείτε το REDPEN παρακαλούμε απενεργοποιήστε το ADBLOCK για τη σελίδα (redpen.gr)! Είναι ο μόνος τρόπος να μπορούμε να συνεχίσουμε να τα γράφουμε όλα κόκκινα!